Δεν υπάρχει ''μετά - απαρτχάιντ'' εποχή. Απαρτχάιντ είναι το κεφάλαιο και τα κράτη

Στις 10 Αυγούστου χιλιάδες εργάτες στο ορυχείο πλατίνας ''lonmin'' στην νότιο Αφρική κατεβαίνουν σε απεργία απαιτώντας αυξήσεις σε μισθούς. Αφού η απεργία θα κηρυχθεί παράνομη όπως συνηθίζουν κράτος και αφεντικά να κάνουν, δεν αργούν να έρθουν δυναμικές συγκρούσεις ανάμεσα σε εργάτες και μπάτσους.
  Στις 16/8 μπάτσοι θα ανοίξουν πυρ δολοφονώντας 34 μεταλλωρύχους.
  Λίγες μέρες αργότερα και ενώ η απεργία συνεχίζεται 270 εργάτες βρίσκονται κατηγορούμενοι για την δολοφονία των συντρόφων τους υπό το δόγμα της συλλογικής ευθύνης επειδή βρισκόντουσαν στις συγκρούσεις (μέχρι τώρα έχουν αφεθεί ελεύθεροι οι 162).
  Παρά την ισχυρή τρομοκρατία μπάτσων, διοίκησης και κράτους η απεργία συνεχίζεται. ''Ήδη σκοτώθηκαν τόσοι, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα'' απαντάνε οι μεταλλωρύχοι και συνεχίζουν να διεκδικούν τον τριπλασιασμό σχεδόν του μισθού τους.

  Μέχρι στιγμής οι δολοφονημένοι εργάτες είναι 40, ενώ υπάρχουν και 2 μπάτσοι νεκροί μαζί με άλλους 2 ιδιωτικούς φύλακες της εταιρείας.

  Η άγρια απεργία και η αλληλεγγύη είναι το όπλο του προλεταριάτου. Οι εργάτες στην Μαρικάνα μας δείχνουν τον δρόμο.
                                                 ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ 
                                             ΤΑΞΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΠΑΝΤΟΥ
                              ΤΙΜΗ ΣΤΟΥΣ ΝΕΚΡΟΥΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΜΑΣ