Θα ερχόταν η ώρα που οι επιλογές του κράτους θα ήταν πιο ωμές απέναντι σε αντιστεκόμενα κομμάτια του λαού και δεν υπάρχει τίποτα πιο σίγουρο από το δεξί χέρι του συστήματος. Τον φασισμό.
Η ψευτοεπαναστατική τους κουλτούρα για μια εθνική καθαρότητα δεν θα εφαρμοστεί με μπουνιές στον Βενιζέλο όπως οι φασιστοκουλτουριάρηδες έχουν πιστέψει, αλλά με μαχαιρώματα σε μετανάστες εργάτες, με επιθέσεις σε καθετί επαναστατικό. Θα βρεθούν στον δρόμο αλλά όχι για να πολεμήσουν το κεφάλαιο και τους πολιτικούς που το υποστηρίζουν. Θα είναι εκεί για να αντιμετωπίσουν τους κομμουνιστές και τους αγωνιστές. Αυτούς που θα στραφούν ενάντια στο εκμεταλλευτικό σύστημα.
Τίποτα μα τίποτα δεν θα σταματήσει τον ταξικό αντιφασιστικό αγώνα ο οποίος διεξάγεται καθημερινά στον δρόμο και όχι σε πάνελ και εκλογικές αυταπάτες.
Οι ανακοινώσεις της καθεστωτικής αριστεράς για καταδίκη της βίας από όπου κι αν προέρχεται είναι το λιγότερο ύποπτη. Οι αντιδράσεις σε μορφή ανακοινώσεων - καταδίκης του ΚΚΕ μετά τα χαστούκια της Κανέλλη και τις επιθέσεις σε εκλογικά αριστερά περίπτερα μας ξεκαθαρίζουν πως ο αντιφασιστικός αγώνας δεν έχει να κάνει με τα θεσμικά κόμματα υποταγής.
Ταξική υπερηφάνεια είναι όταν οι ίδιοι εργαζόμενοι διώχνουν τα ανδρείκελα όταν απλώνουν τα χέρια τους σε δικούς μας αγώνες.
Αντιφασισμός είναι οι επιθέσεις στα γραφεία τους και οι αντιστάσεις στον δρόμο που κάνουν τους κατά τα άλλα ισχυρούς της χρυσής αυγής να κλαψουρίζουν και να ζητούν βοήθεια από τον νόμο και τους μπάτσους.
Δεν είμαστε απλά αλληλέγγυοι με τους μετανάστες, είμαστε ένα με αυτούς. Είμαστε οι καταπιεσμένοι και μαζί τους θα τσακίσουμε κεφάλαιο και φασισμό.
 |
| Αφίσα που κολλήθηκε το Γενάρη του ’13 στις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά. |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου