Ενάντια στην καταστολή και την ποινικοποίηση των εργατικών αγώνων και της συνδικαλιστικής δράσης

Η σχετική ανακοίνωση του Συντονιστικού δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια βρίσκεται ΕΔΩ (σε pdf)

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ
στους συλληφθέντες συναδέλφους μας
από την απεργιακή περιφρούρηση έξω από το βιβλιοπωλείο Ιανός, έπειτα από την επίθεση που δεχθήκαμε από την εργοδοσία και τα ΜΑΤ την Κυριακή 28/12/14, ημέρα απεργίας στον κλάδο του βιβλίου

Τρίτη 1 Δεκέμβρη 2015, 8.30πμ*
στα δικαστήρια της Ευελπίδων

*  καθώς η εν λόγω υπόθεση έχει και πάλι ως αριθμό πινακίου το «1», θα είναι σκόπιμο η συγκέντρωση αλληλεγγύης να ξεκινήσει από τις 8.30πμ (κτίριο 2)

Συντονιστικό δράσης ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας και τα «απελευθερωμένα» ωράρια

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου Χάρτου Αττικής

Ηθικό είναι ΜΟΝΟ ότι εξυπηρετεί την εργατική τάξη

Την Κυριακή το πρωί η Θεοδώρα Τσάκρη, υφυπουργός βιομηχανίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, δίνοντας συνέντευξη στο MEGA, για όλα τα μέτρα που τσακίζουν αυτή την στιγμή τον εργατόκοσμο, δήλωσε μέσα σε άλλα ότι:

« (…) όλοι γνωρίζουν και οι βουλευτές και η ελληνική κοινωνία ότι αυτό που ψηφίζουμε τώρα είναι το κομμάτι της επώδυνης συμφωνίας, με αυτή πήγαμε άλλωστε στις εκλογές και το γνωρίζουν και οι πολίτες και οι βουλευτές. Η συμφωνία είναι επώδυνη, δύσκολη, έχει πολλά στάδια τέτοια, ενδεχομένως στο επόμενο στάδιο να είναι ακόμα πιο δύσκολα, όμως θα πρέπει να πάρουμε μια απόφαση ως χώρα συλλογικά. Και η απόφαση αυτή είναι αν θέλουμε να πάμε ένα βήμα περαιτέρω, να πάμε κάπου, και από εκεί και πέρα να κάνουμε ότι μπορούμε για να έρθει επιτέλους η ανάπτυξη στην χώρα μας. Και αυτό δεν έρχεται ούτε με πορείες, ούτε με επαναστατικές ιδέες (…)»

Με άλλα λόγια, μας ζητά να μην δημιουργούμε προβλήματα στα σχέδια εθνικής, και κατ’ επέκταση, ευρωπαϊκής ανάπτυξης του κεφαλαίου. Στα σχέδια της αστικής τάξης να κερδοφορεί εις βάρος της τάξης μας. Να μείνουμε αμέτοχοι, απέναντι στο σφυροκόπημα που ζούμε. Χωρίς καμία αντίσταση να δεχθούμε το τσάκισμα παιδείας, υγείας, εργασιακών, ασφαλιστικού, πλειστηριασμούς κατοικιών και μιας λίστας που δεν έχει τελειωμό…

Και όλα αυτά επικαλούμενη την εθνική ενότητα. Να της θυμίσουμε όμως, ότι ένα τέτοιο επιχείρημα δεν ευσταθεί, γιατί υπηρετούμε διαφορετικά συμφέροντα.

Τα εργατικά και όλα τα δικαιώματα που τσαλαπατάνε με μεγάλη ευχαρίστηση, κερδήθηκαν με πορείες, επαναστατικές ιδέες, αντίσταση και οργάνωση. Και θα συνεχίζουν να κερδίζονται με αυτό τον τρόπο, βάζοντας φραγμό στα σχέδια τους για ξεζούμισμα  της τάξης μας.

20 Νοέμβρη 1946 Η σφαγή στην Ξηρόβρυση του Κιλκίς

Στις 20 Νοέμβρη του 1946 συνέβη μια από τις μεγαλύτερες σφαγές άμαχου πληθυσμού σε ένα χωρίο του Κιλκίς, την Ξηρόβρυση.

Όπως αναφέρει ο Ηλίας Μεταλλίδης (γεννημένος στην Ξηρόβρυση και μέλος του ΚΚΕ και της ΕΠΟΝ) στο βιβλίο του «Θυμόμαστε, Διδασκόμαστε, Προχωράμε»: «Το χωριό Ξηρόβρυση, που βρίσκεται στο νομός Κιλκίς, πέντε χιλιόμετρα από την πόλη… ήταν ένα από τα οργανωμένα χωριά της περιοχής μας. Το χωριό δημιουργήθηκε το 1921 με την εγκατάσταση στην περιοχή αυτή των παλιννοστούντων Ποντίων, που βρέθηκαν στην Ελλάδα μετά τον ξεριζωμό τους από τα πάτρια εδάφη τους… το χωριό ήταν 100% οργανωμένο με αριστερές ιδέες, από την εποχή της δικτατορίας του Μεταξά που το ΚΚΕ βρισκόταν σε βαθιά παρανομία. Με την κήρυξη του πολέμου τα στελέχη του ΚΚΕ βγήκαν μπροστάρηδες και καλούσαν τον κόσμο σε αντίσταση στον εισβολέα».

Οι κάτοικοι της Ξηρόβρυσης συμμετείχαν μαζικά στο εργατικό κίνημα πριν τον πόλεμο αλλά και στον αντιφασιστικό αγώνα μέσα από το ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ. Αυτός ήταν και ο πραγματικός λόγος που το χωριό βρέθηκε στο στόχαστρο των παρακρατικών φασιστών στο ξεκίνημα κιόλας του εμφυλίου. Μάλιστα ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών της περιοχής, ο Π. Σαββίδης, καταγόταν από την Ξηρόβρυση.

Η αφορμή για τη σφαγή δόθηκε όταν στις 18 Νοέμβρη του 1946 αντάρτες του Κιλκίς επιτέθηκαν κατά της φρουράς του σιδηροδρομικού σταθμού των Μουριών. Η μάχη δεν κράτησε πολύ. Οι αντάρτες υποχώρησαν γρήγορα.

Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι κάτοικοι της Ξηρόβρυσης για την πιθανότητα αντιποίνων και οι 300 από τους 450 διέφυγαν στο Κιλκίς.

Ενάντια στην καταστολή του παγκόσμιου κεφαλαίου - Ταξική αλληλεγγύη και πάλη

1 Μαΐου, μέρα της εργατικής τάξης ανά τον κόσμο, μέρα που ζωντανεύει η ταξική μνήμη και εκφράζεται η ανάγκη για ταξική πάλη στο σήμερα. Μέρα απεργίας και αγώνα.

Αυτή την μέρα διάλεξαν στο Μιλάνο να εγκαινιάσουν την παγκόσμια έκθεση EXPO. Άλλη μια έκθεση επιχειρηματικών ομίλων, αστικής πολιτικής εξουσίας και διάφορων κορακιών του καπιταλιστικού συστήματος. Μια γιορτή στημένη καλά για το Ιταλικό κεφάλαιο και όχι μόνο (φυσικά και για το εδώ κεφάλαιο – ολόκληρη μέρα ήταν αφιερωμένη εξάλλου για την Ελλάδα).

Χιλιάδες ήταν οι διαδηλωτές που έδωσαν στην μέρα τα πραγματικά χαρακτηριστικά της μην αφήνοντας ταυτόχρονα την πόλη  στις ορέξεις λογιών λογιών διαφημιστών, επιχειρηματιών κοκ. Εστίασαν στην μεγάλη μέρα της πρώτης του Μάη για την εργατική τάξη, ξεμπρόστιασαν τα αφεντικά για τον σκοπό της τόσο πολυδιαφημισμένης έκθεσης. Θύμισαν τα εργοδοτικά εγκλήματα στα μεγάλα εργοτάξια για να χτιστεί ένα ακόμα πανηγύρι τους. Το μήνυμα από την Ελλάδα και το πρωθυπουργικό γραφείο δεν άργησε να φτάσει: «το μήνυμα εργασίας, υπερηφάνειας και αξιών που φθάνει από την διεθνή έκθεση του Μιλάνου EXPO  η οποία εγκαινιάσθηκε σήμερα, δεν θα επισκιασθεί από τους βίαιους και άνανδρους αυτούς κουκουλοφόρους».

Δεν θα χαρακτηρίσουμε την ανακοίνωση. Tα συμφέροντα και οι θέσεις ολοφάνερα.

Μια μέρα μετά τις διαδηλώσεις ο κρατικός μηχανισμός θα λειτουργούσε υπό τις εντολές της άρχουσας τάξης με προσαγωγές και συλλήψεις στον σωρό. Εκεί πιάστηκαν και 5 έλληνες διαδηλωτές που συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της προηγούμενης μέρας. Εξαναγκάστηκαν σε λήψη DNA και μετά από πολύωρη κράτηση αφέθηκαν ελεύθεροι.

Τίποτα όμως δεν τελείωσε εκεί. Την Πέμπτη 12 Νοέμβρη μέρα γενικής απεργίας η αστυνομία θα εισβάλει στα σπίτια των 5 φοιτητών στην αγία Παρασκευή και θα τους συλλάβει με ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης. Οι μεθοδεύσεις σκληρής καταστολής στα πλαίσια της Ε.Ε. σε βάρος όσων αγωνίζονται παίρνει σάρκα και οστά. Η εντολή για έκδοσή τους πρέπει να πέσει στο κενό και αυτό θα γίνει με την αλληλεγγύη που ήδη απλώνεται δυναμικά.

Στις ορέξεις της καπιταλιστικής Ε.Ε. και της παγκόσμιας καθεστηκυίας τάξης, στις κατασταλτικές μεθόδους και στην ολομέτωπη επίθεση του κεφαλαίου θα μπει φραγμός ο ταξικός αγώνας ενάντια στους εκμεταλλευτές.

Να σταματήσει κάθε δίωξη απέναντι στους 5 που διαδήλωσαν με χιλιάδες κόσμου στο Μιλάνο.

Στέλνουμε την αλληλεγγύη μας και στους 5 Ιταλούς κατηγορούμενους για την ίδια υπόθεση.

Τρίτη 24/11 Συγκέντρωση στην Ιταλική πρεσβεία 18:00, Σέκερη και Β. Σοφίας

Σάββατο 28/11 Πορεία Μοναστηράκι 12:00

Οι μάχες κερδίζονται με ταξική συνείδηση και πάλη

Η «SPIDER ΓΕΝΙΚΗ ΑΝΑΚΥΚΛΩΣΗ Α.Ε.», στην βιομηχανική περιοχή Ιωαννίνων, στις 2 Νοεμβρίου 2015 ανακοινώνει απολύσεις σε 17 από τους 45 εργαζομένους και μειώσεις μισθών. Οι εργαζόμενοι, μετά από συνέλευση τους, αποφασίζουν κανέναν από τους δυο δρόμους που τους έδειχνε η εργοδοσία (ή ανεργία ή απολύσεις κάποιων και μειώσεις μισθών των υπολοίπων) αλλά να ξεκινήσουν απεργία από την επόμενη κιόλας μέρα.

Από την επόμενη, όμως, μέρα ξεκινάει και ένας πόλεμος με ΜΑΤ, εισαγγελείς και απεργοσπάστες που προσπαθούν να σπάσουν την απεργία των εργαζομένων υπερασπιζόμενοι τα συμφέροντα της εργοδοσίας, με την διοίκηση να προσπαθεί να βγάλει την απεργία «παράνομη και καταχρηστική», με συλλήψεις απεργών και συνδικαλιστών.

Όμως οι εργαζόμενοι δεν λύγισαν, έχοντας στο πλάι τους αλληλέγγυα σωματεία, μετά από 16 μέρες αγώνα (18/11) καταφέρνουν να κερδίσουν την ανάκληση των 17 απολύσεων, αποδεικνύοντας ότι μόνο με ταξική πάλη και οργάνωση έρχεται η ελπίδα στην εργατική τάξη και δίνοντας ένα μάθημα σε κυβέρνηση και επιχειρηματίες ότι τα εργατικά δικαιώματα δεν θυσιάζονται στον βωμό των κερδών τους.

Τέλος, στέλνουμε την αλληλεγγύη μας και στον αγώνα της ανακύκλωσης Ηρακλείου Κρήτης, που μετά την αλλαγή εργολαβίας από «Creta Eco Phoenix» σε «waste solutions» (31/10) προχώρησε σε 42 απολύσεις εργαζομένων που πληρώνονταν με την παλιά ΕΓΣΕΕ (751€) για να τους αντικαταστήσει με φθηνότερους.

Βιβλιοπαρουσίαση: Το ημερολόγιο του Γιάννη Αλεξάνδρου (Διαμαντή)

Εκδόσεις Κόκκινη Βιβλιοθήκη, Αθήνα 2015

Κυκλοφόρησε πρόσφατα από την εκδοτική ομάδα Κόκκινη Βιβλιοθήκη μια πολύ επιμελημένη ανατύπωση του ημερολογίου του Γιάννη Αλεξάνδρου (Διαμαντή , διοικητή της 2 Μεραρχίας του ΔΣΕ, εμπλουτισμένη με ένα άρθρο του ίδιου του Διαμαντή, (Δημοκρ. Στρατός φ.12, Δεκέμβρης 1948) φωτογραφίες αρχείου, χάρτες, σχεδιαγράμματα, τη σχετική βιβλιογραφία και μια σύντομη αλλά περιεκτική εισαγωγή από την εκδοτική ομάδα.


Πρόκειται για το ημερολόγιο του ηρωικού αγωνιστή κατά τους τελευταίους μήνες της ζωής του, μεταξύ Απριλίου και Ιουνίου 1949, οπότε και σκοτώθηκε σε μάχη με τον εθνικό στρατό στα Μάρμαρα Φθιώτιδας, είτε από εχθρικά πυρά ή κατά άλλες μαρτυρίες, δολοφονημένος προδοτικά από δικό του μαχητή, κάποιον Κατσόγιαννο, ο οποίος ευελπιστούσε έτσι να αντιμετωπιστεί με επιείκεια καθώς στη συνέχεια παραδόθηκε στον εχθρό. 


Ο Γιάννης Αλεξάνδρου, γεννημένος στην Κάτω Αγόριανη το 1917, οργανώθηκε από μικρός στην ΟΚΝΕ και φοιτητής ακόμα στη Νομική έγινε μέλος του ΚΚΕ. Συνελήφθη επί Μεταξά, πολέμησε στο αλβανικό μέτωπο και συνέβαλε καθοριστικά στην οργάνωση του ΕΑΜ και του ΕΛΑΣ. Έλαβε μέρος στη μάχη της Αθήνας και κατόπιν διωκόμενος σχημάτισε στο Παρνασσό την πρώτη ομάδα ενόπλων, συμμετέχοντας έκτοτε στο ΔΣΕ σε επιτελικές θέσεις. Κομμουνιστής μαχητής, πολιτικός καθοδηγητής αλλά και στρατιωτικός νους, είναι μια από εκείνες τις εξέχουσες φωτεινές μορφές στην ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος και ειδικά της εποποιίας του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ , τέτοια που όχι μόνο αξίζει αλλά είναι και ανάγκη στις μέρες μας η αναφορά και η τιμή στην πορεία και την προσφορά τους. 

Γενική Απεργία 12 Νοέμβρη

Η «πρώτη φορά αριστερά» ήρθε για να φέρει την ελπίδα. Η «δεύτερη φορά αριστερά» ήρθε για να ξεμπερδέψει με το παλιό και δεν μπορούμε να πούμε… Και την ελπίδα έφερε στην αστική τάξη, και προσπαθεί να ξεμπερδέψει με όποιο δικαίωμα έχει απομείνει από το παρελθόν και εμποδίζει την εφαρμογή της πολιτικής της ΕΕ. Πιστή στις υποσχέσεις της η κυβέρνηση, συνεχίζει να σφυροκοπάει την εργατική τάξη και να θωρακίζει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα λαϊκά συμφέροντα πλήττονται από παντού.

Η ανεργία στις τελευταίες μετρήσεις αγγίζει το 25%, ενώ στα ποσοστά των νέων φτάνει το 48,6%.

Οι εργαζόμενοι έρχονται αντιμέτωποι είτε με μισθούς πείνας, είτε με μειώσεις μισθών (άραγε που πήγε ο 751 ευρώ κατώτατος μισθός που έταζε ο ΣΥΡΙΖΑ;), αναγκαστικές «παραιτήσεις» χωρίς καμία αποζημίωση, 5μηνη εργασία μέσω voucher, ανοιχτά καταστήματα τις Κυριακές και νέα μέτρα που αφορούν και την απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων.

Αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση των συντάξεων.

Το δημόσιο σχολείο και το σύστημα υγείας καταρρέουν με ελλείψεις προσωπικού, υποδομών, υλικών.

Μέσα σε όλα αυτά και το προσφυγικό ζήτημα που συμπληρώνεται από τους χιλιάδες νεκρούς που ξεβράζονται στις ακτές των ελληνικών νησιών και όχι μόνο. Η πολιτική τους μένει ίδια: Στρατόπεδα συγκέντρωσης, φράχτες, ιδιωτικός στρατός και φυσικά κροκοδείλια δάκρυα και ψέματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε να συνεχίσει την ίδια πολιτική που εφάρμοζαν τόσα χρόνια όλα τα κόμματα της αστικής τάξης. Καλυμμένος με το πέπλο της «Ευρώπης των λαών», εφάρμοσε την επιθετική πολιτική της. Καλυμμένος με το πέπλο των σκληρών - πολύωρων διαπραγματεύσεων πλάσαρε την μοιρολατρία πως δεν υπάρχει άλλος δρόμος και τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Βρώμικα καλυμμένος πίσω από τους εργατικούς αγώνες που ποτέ δεν άνηκε, σπιλώνοντας επαναλαμβανόμενα και με τον χειρότερο τρόπο την ιστορική ταξική μνήμη.

Η ολομέτωπη επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη δεν μπορεί άλλο να μένει αναπάντητη. Δεν έχουμε αυταπάτες για τα καλέσματα απεργιών των γραφειοκρατών και χαφιέδων του κεφαλαίου που έτσι κι αλλιώς καλούνται ύστερα από την πίεση ταξικών δυνάμεων.

Παρόλα αυτά ο δρόμος προσφέρει ευκαιρίες αγώνα και ζύμωσης για τους αγωνιζόμενους. Η απεργία είναι κύριο όπλο της εργατικής τάξης και ανοίγει πολλά μέτωπα στον ταξικό πόλεμο. Οι δυνάμεις των ανέργων και εργαζομένων πρέπει να τολμούν ακόμα και σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες, να οργανώνονται στα σωματεία, να διεκδικούν, να γίνονται μια γροθιά στις απεργιακές περιφρουρήσεις. 

Η οργάνωση και η πάλη είναι αναγκαία.

Οφείλουμε να δείχνουμε σε κάθε στιγμή, μικρή ή μεγάλη, της ταξικής πάλης ότι τα σχέδια τους για το «καλό της χώρας» δεν θα περάσουν πάνω από τις πλάτες της τάξης μας.

Στη wind οι εργαζόμενοι τρέχουν και... δεν φτάνουν

Κυριακή 8/11 - Παρέμβαση στο περίπτερο της wind στο μαραθώνιο στην Αθήνα

Αυτός ο Μαραθώνιος, πέρα από την ειλικρινή πρόθεση των συμμετεχόντων για άθληση και αλληλεγγύη σε διάφορες οργανώσεις, αποτελεί μια τεράστια διαφημιστική καμπάνια για τους χορηγούς του. Η WIND είναι και αυτή μία εταιρία που οργανώνει φιλανθρωπικές φιέστες αρκεί το λογότυπό της να φαίνεται… παντού. 

Έχει ενδιαφέρον να δούμε τι κρύβεται πίσω από τις διαφημίσεις με τον μανδύα της ‘φιλανθρωπίας’ και της ‘εταιρικής ευθύνης’. Η WIND λοιπόν: απολύει εργαζομένους, καλώντας τους και εξαναγκάζοντάς τους να υπογράψουν παραιτήσεις με κάποια αποζημίωση. Τα τελευταία χρόνια το προσωπικό είναι μειωμένο κατά 1100 άτομα περίπου λόγω των απολύσεων, των μετακινήσεων εργαζομένων σε εργολάβους, των ‘εθελουσίων εξόδων’ και των εξαναγκασμών σε παραιτήσεις. 

Απαντά με μειώσεις μισθών, ιδιαίτερα στους νεοπροσλαμβανόμενους, στην απαίτηση των εργαζομένων για υπογραφή συλλογικής σύμβασης, γιατί το απαιτεί ο ανταγωνισμός... συνεχίζει να αναθέτει σε εργολάβους λειτουργίες της, για τη μείωση του κόστους, αφού ως γνωστόν οι εταιρίες αυτές έχουν χαμηλούς μισθούς και περιορισμένα δικαιώματα για τους εργαζομένους. Μάλιστα, η διοίκηση απέλυσε πολλούς συναδέλφους με διάφορες ‘δικαιολογίες’ τους οποίους στη συνέχεια έστειλε να εργαστούν σε εργολάβο, εκτελώντας ακριβώς τα ίδια καθήκοντα.

Έχει εφεσιβάλει δικαστική απόφαση η οποία δικαιώνει εργαζόμενη, που απολύθηκε λόγω συνδικαλιστικής δράσης, έχει διώξει πολλές φορές το σωματείο σχετικά με τη δράση του, εφάρμοσε ελαστικές σχέσεις εργασίας, όπως τα vouchers, και αρνήθηκε παρά την επίμονη στάση των εργαζομένων να τους καλύψει έστω κάποιο κουπόνι εστιατορίου ή τα έξοδα μετακίνησης, αν όχι τη διαφορά μισθού… 

Το Πανελλήνιο Σωματείο Εργαζομένων στη Wind είμαστε όλοι εμείς οι εργαζόμενοι στη Wind που αντιστεκόμαστε στις απολύσεις, στην επιδείνωση των εργασιακών συνθηκών, στις ελαστικές σχέσεις εργασίας και στις εργολαβίες, στην εντατικοποίηση, στην ποινικοποίηση των αγώνων μας, στην εκμετάλλευση.

Διεκδικούμε υπογραφή συλλογικής σύμβασης εργασίας με βάση τις ανάγκες μας, σταθερή και ισότιμη εργασία, σεβασμό στη συνδικαλιστική και προσωπική ελευθερία και συνδεόμαστε με δεσμούς συναδελφικότητας και αλληλεγγύης εντός και εκτός εργασιακού χώρου, με όλους - ες όσους - ες παλεύουν να επιβιώσουν και αγωνίζονται για την ζωή και την αξιοπρέπειά τους. Σας καλούμε να στηρίξετε τον αγώνα μας έμπρακτα.  Η επιτυχία του αγώνα σε έναν εργασιακό χώρο είναι επιτυχία του αγώνα όλων των εργαζομένων. 

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ - ΑΓΩΝΑΣ – ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ

Πανελλήνιο σωματείο εργαζομένων wind

Περί ταξικής παιδείας και αγώνα

Η εκπαίδευση συνεχίζει να γίνεται στόχος της ίδιας βάρβαρης πολιτικής του συστήματος, αυτή τη φορά μέσω της σοσιαλδημοκρατικής «αριστερής» διακυβέρνησης, η οποία συνεχίζει την ίδια πολιτική καταστροφής της παιδείας.

Εκπαιδευτικά κενά (περίπου 6.000 σε πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια), εκπαιδευτικούς που μετακινούνται από το ένα σχολείο στο άλλο για να σώσουν ότι απομένει, σχολεία χωρίς πόρους (γονείς αναγκάζονται να πληρώνουν πετρέλαιο για να υπάρχει θέρμανση), έλλειψη προσωπικού και υποχρηματοδότηση σε σχολεία μαθητών με αναπηρία ή μαθησιακές δυσκολίες. Και ένας 23% ΦΠΑ ο οποίος πλανάται πάνω από το κεφάλι των λαϊκών οικογενειών, τον οποίο θα πληρώσουν είτε μέσα από φροντιστήρια, είτε μέσα από άλλα μέτρα που η κυβέρνηση ήδη απειλεί πως θα φέρει.

Ο κατάλογος γνωστός και χωρίς τέλος. Η ιστορία επαναλαμβάνεται και είμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Το δημόσιο σχολείο καταστρέφεται και αυτό δεν συμβαίνει γενικά και αόριστα. Είναι αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής. Της πολιτικής της ΕΕ, η οποία δημιουργεί ένα καθαρά ταξικό σχολείο που πλήττει τις οικογένειες του μεροκάματου.

Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η καταστροφή της δημόσιας παιδείας και η αντικατάστασή της από τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια. Τρανταχτό παράδειγμα εκπροσώπησης του κεφαλαίου πάνω στο ζήτημα της παιδείας είναι ο πρόεδρος της ομοσπονδίας εκπαιδευτικών φροντιστών Ελλάδος που υποστηρίζει ότι τα φροντιστήρια δεν είναι ένα ελληνικό παράδοξο αλλά ένα παγκόσμιο εκπαιδευτικό φαινόμενο! Εμείς θα συμφωνήσουμε με μία και μόνο διαφορά. Η παραπαιδεία δεν είναι ένα φαινόμενο που στον ελλαδικό χώρο πρέπει να ακολουθηθεί κατά το παγκόσμιο τρόπο, αλλά μια παγκόσμια πολιτική του κεφαλαίου που τσακίζει την δωρεάν παιδεία για να κερδοφορούν οι επιχειρήσεις της παραπαιδείας.

Ο ίδιος δηλώνει θρασύτατα πως τα 3€ την ώρα που έχει καταγγελθεί από εργαζόμενους/ες δεν ισχύει και κανένα φροντιστήριο δεν πληρώνει τους εκπαιδευτικούς με τέτοιο μισθό, υποστηρίζοντας ανοιχτά τους εκμεταλλευτές φροντιστηριάρχες! Εμείς να θυμίσουμε τους εκπαιδευτικούς που αρνήθηκαν να υπογράψουν ότι έλαβαν δώρο Πάσχα χωρίς να τους έχει καταβληθεί, το οποίο οδήγησε σε εκδικητική απόλυση μιας εκπαιδευτικού.

Μέσα σε όλο αυτό το κλίμα, οι μαθητές για άλλη μια φορά έδωσαν το αγωνιστικό «παρών» αποδεικνύοντας ότι είναι εδώ, έτοιμοι να υπερασπιστούν το σχολείο που τους αξίζει. Δεκάδες σχολεία από τις γειτονιές της Αθήνας και του Πειραιά (Πατήσια, Κυψέλη, Αμπελόκηπους, Παγκράτι, Κολωνό, Σεπόλια, Καισαριανή, Ηλιούπολη, Υμηττό, Βύρωνα, Αργυρούπολη, Μπραχάμι, Καλλιθέα, Ν. Σμύρνη, Ν. Ιωνία, Ν. Ηράκλειο, Ν. Φιλαδέλφεια, Περιστέρι, Ίλιον, Αγ. Αναργύρους, Πετρούπολη, Χαϊδάρι, Αιγάλεω, Πειραιά, Νίκαια, Κορυδαλλό, Κερατσίνι, Πέραμα, Σπάτα, Παλλήνη), συμμετείχαν στην συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στα Προπύλαια στις 2/11, αλλά και πολλά σχολεία από άλλες περιοχές πραγματοποίησαν στις πόλεις τους συγκεντρώσεις ( Θεσσαλονίκη, Γιάννενα, Πάτρα, Λάρισα, Καλαμάτα, Τρίκαλα, Κοζάνη, Σέρρες και πολλές άλλες πόλεις).

Ανακοίνωση των 5μελών -15μελών και συντονιστικού αγώνα μαθητών για το συλλαλητήριο

Και συνεχίζουν δυναμικά δίνοντας και πάλι το «παρών» τους έξω από τις μαθητικές αίθουσες, στον δρόμο.

Σε καινούρια ανακοίνωση τους αναφέρουν:

«Στην Αθήνα σήμερα ήμασταν χιλιάδες! Όλη η Αθήνα γέμισε με μαθητές, με τα συνθήματα μας, τις μουσικές μας, τα πανό μας! Θα γίνουμε ακόμα περισσότεροι!! Συνεχίζουμε πιο δυναμικά…

·         Την Τετάρτη 4 Νοέμβρη προχωράμε σε κινητοποιήσεις στις γειτονιές μας, στα δημαρχεία, τις περιφέρειες, στο υπουργείο. Κάνουμε παντού γνωστά τα αιτήματά μας!!!!!

·         Την Πέμπτη 5 Νόεμβρη διαδηλώνουμε με τους φοιτητές και τους σπουδαστές των ΤΕΙ στην Αθήνα, στις 12:00 στα Προπύλαια (στάση ΜΕΤΡΟ Πανεπιστήμιο)!!!!

·         Συντονιζόμαστε όλοι για να γίνουμε πιο δυνατοί! Το Σάββατο 7 Νοέμβρη κάνουμε συντονιστικά όλων των σχολείων της Αθήνας και του Πειραιά. Συμμετέχουμε όλοι οι εκλεγμένοι σε 5μελή και 15 μελή και όλοι οι μαθητές που θέλουμε να γίνει πιο δυνατός ο αγώνας μας! Το ραντεβού όλων των μαθητών από τα σχολεία της Αθήνας για το Σάββατο είναι στις 16:30 στο 2^ο Γυμνάσιο Νέας Ιωνίας (σταθμός ΗΣΑΠ, Πευκάκια). Για τα σχολεία του Πειραιά το ραντεβού είναι στις 17:30 στην πλατεία Κοραή στο σκάκι.

Οι μαθητές αγωνίζονται για το αυτονόητο, για το δικαίωμα τους στην πραγματική μόρφωση. Για ένα δωρεάν, δημόσιο σχολείο που θα τους προσφέρει ολόπλευρη μάθηση. Ενώνοντας τους αγώνες ενάντια στην καταπάτηση δικαιωμάτων, μαθητές, νεολαίοι/ες, εργαζόμενοι και άνεργοι έχουμε χρέος να ανοίξουμε μέτωπα. Μέτωπα αντίστασης ενάντια στο κεφάλαιο και τις τακτικές του.