Προγράμματα Οργανισμού Άγριας Εκμετάλλευσης εργατικού Δυναμικού

Ο αριθμός των εγγεγραμμένων στα μητρώα των ανέργων, με στοιχεία του ΟΑΕΔ, για τον μήνα Ιούλη ξεπερνάει τους 970.000, με μια αύξηση από τον Ιούνιο που μετράει πάνω από 23.500 εγγεγραμμένους ανέργους. Φυσικά αυτοί οι αριθμοί αν και τεράστιοι από μόνοι τους, είναι πλασματικοί αφού δεν υπολογίζονται σε αυτούς οι άνεργοι και άνεργες εκτός ΟΑΕΔ, οι επισφαλείς εργαζόμενοι/ες, οι ημιαπασχολούμενοι.

Μέσα σε αυτό το κλίμα της ανασφάλειας και του κυνηγητού του μεροκάματου οι σοσιαλδημοκράτες, άξιοι συνεχιστές των αστικών κυβερνήσεων «αριστεροί» στυλοβάτες της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, συνεχίζουν τις ίδιες τακτικές εκμετάλλευσης και καταλήστευσης του εργατόκοσμου.

Προγράμματα voucher, ΕΣΠΑ, «κοινωνικά» επιδόματα, εκπτωτικά κουπόνια, κάρτες παρακάρτες… Τσακίζουν τις λαϊκές οικογένειες με φόρους, μειώσεις μισθών και συντάξεων, τσαλαπατάνε τα εργασιακά δικαιώματα, θέλουν τους εργαζόμενους να πεθαίνουν δουλεύοντας, συνεχίζουν να εντείνουν την ταξική τους επίθεση απέναντι στην εργατική τάξη και από πίσω μας πετάνε το ξεροκόμματο.

Δόξα και Τιμή στους Ήρωες του μπλόκου...

17/08/1944

Ήταν χαράματα Παρασκευής. Πριν ακόμα διαλυθεί το σκοτάδι η Κοκκινιά βρέθηκε κυκλωμένη απ' όλες τις μεριές. Γερμανοί, χωροφύλακες και γερμανοτσολιάδες ρίχνονται με λύσσα να εκδικηθούν την προλεταριακή συνοικία που στάθηκε πρωτοπόρα στον αγώνα για τη ματαίωση της επιστράτευσης και τον εξανδραποδισμό των Ελλήνων.

Μέσα σε μια ατμόσφαιρα τρόμου που επιτείνονταν από τους αναρίθμητους πυροβολισμούς και τις εκρήξεις χειροβομβίδων και την απειλή της «επιτόπου επέλασης» μάζεψαν όλους τους άνδρες δεκατεσσάρων ως εξήντα ετών. Σύνολο 20 χιλιάδες περίπου στην Πλατεία Οσίας Ξένης. Κι ύστερα άρχισαν τα ομαδικά βασανιστήρια, οι ταπεινώσεις και οι εκτελέσεις. Από τους συγκεντρωμένους στην Πλατεία οι μασκοφόροι διάλεξαν πολλές δεκάδες παλικάρια που εκτελέστηκαν από τους ταγματασφαλίτες στη ματωμένη μάντρα, μπροστά στα μάτια των δικών τους.

Με ξυλοδαρμούς, κλοτσιές, χτυπήματα με τους υποκόπανους των όπλων, με πρωταγωνιστή τον περιβόητο Πλυτζανόπουλο, οδηγήθηκαν 76 πατριώτες μαζί και η ηρωίδα Διαμάντω Κουμπάκη και εκτελέστηκαν στη «Μάντρα», 50 άλλοι εκτελέστηκαν σε μια άλλη «μάντρα» στα Αρμένικα, 40 κάηκαν στο «Σχιστό» και άλλοι δολοφονήθηκαν στους δρόμους και στα σπίτια τους.

Οκτώ χιλιάδες έκλεισαν στο Χαϊδάρι και απ' αυτούς 1.000 σύρθηκαν στα κάτεργα της Γερμανίας όμηροι, απ' όπου πολλοί δε γύρισαν ποτέ. Συνολικά 315 ήταν τα θύματα της θηριωδίας του Μπλόκου της Κοκκινιάς.

Ομως οι ηρωικοί νεκροί της Κοκκινιάς έμελλε να σταθούν για άλλη μια φορά μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα, όταν το Μάρτη του 1947 το Γ' Δικαστήριο δοσιλόγων αθώωσε τους προδότες εγκληματίες Πλυτζανόπουλο και Σγούρο (πρωταγωνιστές της σφαγής)! Ο Πλυτζανόπουλος έγινε υποστράτηγος του κυβερνητικού στρατού και ο ανεψιός του έγινε δήμαρχος Κοκκινιάς απ' τη Χούντα.

Στην απολογία του στο Β' Δικαστήριο δοσιλόγων ο Ν. Μπουραντάς είπε κυνικά: «Εγώ τρώγω ένα ξεροκόμματο βουτηγμένο στο αίμα! Αλλά ρέει στις φλέβες μου άφθονο ελληνικό αίμα». Αναφερόμενος στο Μπλόκο της Κοκκινιάς ο ίδιος είπε ότι πήγε με το μηχανοκίνητο και την ξεκαθάρισε και «διευκόλυνε το έργο της Ειδικής και των Ταγμάτων που πήγαν την άλλη μέρα»...

*Πηγή κειμένου 902

*Πρόσκληση εκδηλώσεων τιμής και μνήμης για τους εκτελεσθέντες στο Μπλόκο της Κοκκινιάς το 1944 από το παράρτημα της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ και των κομματικών οργανώσεων Κοκκινιάς του ΚΚΕ

Μπέρτολτ Μπρέχτ (10 Φλεβάρη 1898 - 14 Αυγούστου 1956)

Σαν σήμερα πριν 60 χρόνια έφυγε από την ζωή ο Κομμουνιστής, ποιητής – επαναστάτης και διανοητής Μπέρτολτ Μπρεχτ. Γεννήθηκε σε ευκατάστατη οικογένεια στο Άουγκσμπουργκ της Βαυαρίας στις 10 Φλεβάρη του 1898 και πέθανε στο ανατολικό Βερολίνο στις 14 Αυγούστου το 1956, αφήνοντας πίσω του ένα τεράστιο έργο πάνω στην βάση της μαρξιστικής θεωρίας, ένα έργο για και στο πλάι των εκμεταλλευομένων.

Εγκατέλειψε γρήγορα την τάξη των γόνων του για να ταχθεί ο ίδιος με όλη του την ψυχή στην πάλη των τάξεων από την πλευρά των φτωχών ανθρώπων.

«Μεγάλωσα σαν γιος καλοστεκούμενων ανθρώπων. Οι γονείς μου μού φορούσαν γιακά, μ’ έμαθαν τις συνήθειες εκείνων που έχουν υπηρέτες και με δίδαξαν πώς να διατάζω. Αλλά, όταν μεγάλωσα και είδα γύρω μου, οι άνθρωποι της τάξης μου δεν μ’ άρεσαν, το να διατάζω δεν ήταν του γούστου μου, ούτε και το να με υπηρετούν. Γι’ αυτό και εγκατέλειψα την τάξη μου και συντρόφεψα με τους μικρούς, φτωχούς ανθρώπους».

«Δάφνες» και «εθνική υπερηφάνια»

Συμβαίνουν τόσα στην καπιταλιστική επικράτεια που όσο «αθώα» και «ηρωικά» παρουσιαστούν από καλοθελητές και συμφεροντολόγους, από εκπροσώπους του lifestyle και της αστικής τάξης αυτά δεν μπορούν να κρύψουν την δυσωδία του συστήματος που τα εκτρέφει.

Ενώ το φιάσκο των ολυμπιακών αγώνων των πολυεθνικών συνεχίζεται στο Ρίο με τα φτωχά λαϊκά στρώματα εκεί να μην τρώνε την καραμέλα της καπιταλιστικής ανάπτυξης και κερδοφορίας που καμιά καλυτέρευση δεν θα έχει για τους ίδιους, εδώ στην Ελλάδα της δύσης «ανακαλύψανε» πάλι ηρωισμούς και «εθνικές υπερηφάνιες».

Ο λόγος για την αθλήτρια και πλέον ολυμπιονίκη του μέχρι χθες άγνωστου σπορ της σκοποβολής Άννας Κορακάκη. «Σαν δαφνοστεφανωμένη ολυμπιονίκης στην αρχαιότητα», «χρυσό κορίτσι», «μας έκανε εθνικά υπερήφανους» και άλλα πολλά χαριτωμένα από κάθε κάστα ανθρώπων. Λίγο οι κυβερνώντες, λίγο οι δημοσιογράφοι, λίγο ο απλός κόσμος που με τα «απλά» χαίρεται, θα γέμιζε την όποια Κορακάκη με δάφνες και κλαδιά ελιάς.

classe contra classe

Από τις 5 έως τις 21 Αυγούστου η Βραζιλία «φιλοξενεί» τους ολυμπιακούς αγώνες. Πέρασαν 2 χρόνια από όταν υποδέχτηκε το μουντιάλ και βρισκόμαστε στο ίδιο έργο θεατές. Σε αυτά που η εγκληματική αστική τάξη στήνει για την κερδοφορία της στις πλάτες των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στα όσα παρουσιάζει για να δείξει την «παντοδυναμία» της σε επίπεδο καταστολής και θωράκισης του σάπιου συστήματος της. Οι φιέστες τους όμως δεν μπορούν να πιάσουν στον ύπνο τους καταπιεσμένους, τους φτωχοδιάβολους που καθημερινά δολοφονούνται και ζουν μέσα στην φτώχεια και την εκμετάλλευση. Οι καταπιεσμένοι γνωρίζουν καλά ποιοι κερδοφορούν εις βάρος τους, αναγνωρίζουν  τους κουμανταδόρους του κεφαλαίου, ναρκέμπορους, κράτος - παρακράτος. Παλεύουν για το ξεμπρόστιασμα του καπιταλισμού.

Ο κόσμος της εξουσίας του κεφαλαίου δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από φιέστες ενός υποτιθέμενου «ευ αγωνίζεσθαι». Οι γιορτές τους είναι γιορτές χορηγών - πολυεθνικών, τα ολυμπιακά αθλήματα στα χέρια τους γίνονται προϊόν θεάματος και στοιχημάτων.